Ho ho hooo! I am dancing Santa Claus and I have a wish for you. Watch my dancing Santa video card at
http://www.dancingsantacard.com/?santa=706181
Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Μαμά, υπάρχει ο Αγιος Βασίλης;
«Μαμά, υπάρχει Αγιος Βασίλης;». Στη ζωή κάθε παιδιού φτάνει κάποτε η στιγμή που με ορθάνοιχτα τα μάτια και ένα μείγμα απορίας και δυσπιστίας ζωγραφισμένο στο πρόσωπο θα διατυπώσει την... κρίσιμη ερώτηση. Στη ζωή του γονέα, αντίστοιχα, φτάνει η στιγμή που κυριευμένος από άγχος και τρόμο θα κληθεί να δώσει τη «σωστή» απάντηση. Ποια είναι όμως η ορθή προσέγγιση; Ωφελεί το παραμύθι του Αγιου Βασίλη την ανάπτυξη της υγιούς ψυχοσύνθεσης των παιδιών; Ή μήπως η αλήθεια είναι η μόνη λύση σε μια εποχή όπου τα παιδιά βομβαρδίζονται από χιλιάδες μηνύματα μέσω της τηλεόρασης, των βιντεοπαιχνιδιών και του Ιnternet, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να μπερδέψουν το πραγματικό με το φανταστικό;
«Κάθε χρονιά όταν πλησίαζαν οι γιορτές το "μεγάλο" ερώτημα ακουγόταν στην τάξη."Κυρία,υπάρχει ο Αγιος Βασίλης;".Σε αυτό το ερώτημα ποτέ δεν έδινα απάντηση.Αφηνα τους μαθητές μου να εκφράσουν αυτά που υπήρχαν στην καρδιά τους, χωρίς να αμφισβητήσω την κοσμοθεωρία τους. Αντιλήφθηκα ότι πολλά παιδιά είχαν επίγνωση του γεγονότος ότι πρόκειται για παραμύθι,ωστόσο απολάμβαναν την ιδιότυπη μαγεία που αυτό έδινε στις γιορτές.Αλλα παιδιά γνώριζαν την αλήθεια και τη διατυμπάνιζαν σε όλους, χωρίς ωστόσο να καταφέρνουν να διαταράξουν την πίστη των άλλων ότι ο Αγιος Βασίλης υπάρχει!» σχολιάζει η παιδαγωγός κυρία Αποστολία Νίκα, πρώην δασκάλα του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Τελικά κάθε παιδί έχει έναν μοναδικό τρόπο να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και δεν κρίνεται σκόπιμο να επέμβουμε.Θυμάμαι,μάλιστα,έναν μαθητή που ζωγράφιζε τον Αγιο Βασίλη με...μαύρα μαλλιά και γένια!» προσθέτει γελώντας.
Οσο και αν οι γονείς επιθυμούν εχέγγυα και κατευθυντήριες γραμμές, οι ειδικοί τονίζουν ότι στο θέμα της αλληλεπίδρασης με το παιδί δεν υπάρχουν απόλυτες απαντήσεις. «Ολα εξαρτώνται από τον βαθμό της συναισθηματικής ωριμότητας του κάθε παιδιού,την οποία αρμόδιος να αξιολογήσει είναι μόνο ο γονιός» σημειώνει η κυρία Πένη Παπανικολοπούλου, ψυχολόγοςψυχοθεραπεύτρια . «Συνηθέστερα στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού τα παιδιά έχουν υποψιαστεί ή έχουν ακούσει από κάποιο συμμαθητή ότι ο Αγιος Βασίλης δεν υπάρχει και αρχίζουν τις πιεστικές ερωτήσεις. Οταν βλέπουμε ότι το παιδί έχει αρχίσει να "ξεπερνά" το παραμύθι,δεν υπάρχει λόγος να επιμένουμε εμείς σε αυτό. Είναι προτιμότερο να κάνουμε μια ήρεμη και ειλικρινή συζήτηση ώστε η μετάβαση από τον μύθο στην πραγματικότητα να γίνει όσο το δυνατόν ομαλότερα» καταλήγει.
Αρκετοί ψυχολόγοι υποστηρίζουν, παράλληλα, ότι υπό ορισμένες προϋποθέσεις το «παραμύθι» ωφελεί την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. «Στην προσχολική ηλικία δεν είναι επιβλαβές να αφήνουμε το παιδί να πιστεύει στον Αγιο Βασίλη.Αντιθέτως,μπορεί να αποβεί θετικό, καθώς βοηθά στην όξυνση της φαντασίας και στην ανάπτυξη υγιών προτύπων,μια και προβάλλει την εικόνα ενός στοργικού ανθρώπου που προστατεύει το παιδί και του χαρίζει ένα δώρο ως πράξη αγάπης» αναφέρει η κυρία Νένα Γεωργιάδου, ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος. «Μάλιστα, όταν έρθει η στιγμή της απομυθοποίησης, τα νοήματα που κρύβονται πίσω από το παραμύθι δεν χάνονται, γι΄ αυτό και το όφελος στην παιδική ψυχοσύνθεση διατηρείται» προσθέτει.
Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη, η οποία υποστηρίζει ότι η ανατροφή των παιδιών οφείλει να γίνεται σε βάσεις ρεαλισμού και ειλικρίνειας, η οποία μάλιστα έχει βρει εφαρμογή σε διάφορα παιδαγωγικά συστήματα, όπως η μοντεσοριανή μέθοδος. Αυτή την τακτική ακολούθησε η κυρία Κατερίνα Μπλατσούκα-Μπαξεβανίδου, δικηγόρος, απέναντι στους δύο γιους της, έντεκα και πέντε χρόνων αντίστοιχα. «Από την ηλικία των τριών-τεσσάρων χρόνων η δασκάλα του σχολείου εξήγησε στα παιδιά την "αληθινή ιστορία" του Αϊ-Βασίλη, ότι ήταν ένας άνθρωπος σημαντικός για τις καλές του πράξεις και ότι σήμερα τον τιμούμε προσφέροντας δώρα ο ένας στον άλλον.Στο σπίτι ακολουθήσαμε την ίδια ρεαλιστική προσέγγιση,διότι πιστεύω ότι είναι πολύ πιο επικίνδυνο να επικρατεί σύγχυση στο παιδικό μυαλό που δέχεται τόσα αντικρουόμενα μηνύματα από τα ΜΜΕ» αναφέρει. Στην ερώτηση, άλλωστε, αν η εν λόγω προσέγγιση κινδυνεύει να περιορίσει την παιδική φαντασία η κυρία Μπλατσούκα-Μπαξεβανίδου είναι κατηγορηματική. «Η παιδική φαντασία είναι τόσο πολύπλευρη και πολυποίκιλη που είναι πραγματικά αδύνατον να περιοριστεί μόνο και μόνο επειδή το παραμύθι του Αϊ-Βασίλη απομυθοποιείται» αντιτείνει.
«Κάθε χρονιά όταν πλησίαζαν οι γιορτές το "μεγάλο" ερώτημα ακουγόταν στην τάξη."Κυρία,υπάρχει ο Αγιος Βασίλης;".Σε αυτό το ερώτημα ποτέ δεν έδινα απάντηση.Αφηνα τους μαθητές μου να εκφράσουν αυτά που υπήρχαν στην καρδιά τους, χωρίς να αμφισβητήσω την κοσμοθεωρία τους. Αντιλήφθηκα ότι πολλά παιδιά είχαν επίγνωση του γεγονότος ότι πρόκειται για παραμύθι,ωστόσο απολάμβαναν την ιδιότυπη μαγεία που αυτό έδινε στις γιορτές.Αλλα παιδιά γνώριζαν την αλήθεια και τη διατυμπάνιζαν σε όλους, χωρίς ωστόσο να καταφέρνουν να διαταράξουν την πίστη των άλλων ότι ο Αγιος Βασίλης υπάρχει!» σχολιάζει η παιδαγωγός κυρία Αποστολία Νίκα, πρώην δασκάλα του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Τελικά κάθε παιδί έχει έναν μοναδικό τρόπο να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και δεν κρίνεται σκόπιμο να επέμβουμε.Θυμάμαι,μάλιστα,έναν μαθητή που ζωγράφιζε τον Αγιο Βασίλη με...μαύρα μαλλιά και γένια!» προσθέτει γελώντας.
Οσο και αν οι γονείς επιθυμούν εχέγγυα και κατευθυντήριες γραμμές, οι ειδικοί τονίζουν ότι στο θέμα της αλληλεπίδρασης με το παιδί δεν υπάρχουν απόλυτες απαντήσεις. «Ολα εξαρτώνται από τον βαθμό της συναισθηματικής ωριμότητας του κάθε παιδιού,την οποία αρμόδιος να αξιολογήσει είναι μόνο ο γονιός» σημειώνει η κυρία Πένη Παπανικολοπούλου, ψυχολόγοςψυχοθεραπεύτρια . «Συνηθέστερα στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού τα παιδιά έχουν υποψιαστεί ή έχουν ακούσει από κάποιο συμμαθητή ότι ο Αγιος Βασίλης δεν υπάρχει και αρχίζουν τις πιεστικές ερωτήσεις. Οταν βλέπουμε ότι το παιδί έχει αρχίσει να "ξεπερνά" το παραμύθι,δεν υπάρχει λόγος να επιμένουμε εμείς σε αυτό. Είναι προτιμότερο να κάνουμε μια ήρεμη και ειλικρινή συζήτηση ώστε η μετάβαση από τον μύθο στην πραγματικότητα να γίνει όσο το δυνατόν ομαλότερα» καταλήγει.
Αρκετοί ψυχολόγοι υποστηρίζουν, παράλληλα, ότι υπό ορισμένες προϋποθέσεις το «παραμύθι» ωφελεί την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. «Στην προσχολική ηλικία δεν είναι επιβλαβές να αφήνουμε το παιδί να πιστεύει στον Αγιο Βασίλη.Αντιθέτως,μπορεί να αποβεί θετικό, καθώς βοηθά στην όξυνση της φαντασίας και στην ανάπτυξη υγιών προτύπων,μια και προβάλλει την εικόνα ενός στοργικού ανθρώπου που προστατεύει το παιδί και του χαρίζει ένα δώρο ως πράξη αγάπης» αναφέρει η κυρία Νένα Γεωργιάδου, ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος. «Μάλιστα, όταν έρθει η στιγμή της απομυθοποίησης, τα νοήματα που κρύβονται πίσω από το παραμύθι δεν χάνονται, γι΄ αυτό και το όφελος στην παιδική ψυχοσύνθεση διατηρείται» προσθέτει.
Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη, η οποία υποστηρίζει ότι η ανατροφή των παιδιών οφείλει να γίνεται σε βάσεις ρεαλισμού και ειλικρίνειας, η οποία μάλιστα έχει βρει εφαρμογή σε διάφορα παιδαγωγικά συστήματα, όπως η μοντεσοριανή μέθοδος. Αυτή την τακτική ακολούθησε η κυρία Κατερίνα Μπλατσούκα-Μπαξεβανίδου, δικηγόρος, απέναντι στους δύο γιους της, έντεκα και πέντε χρόνων αντίστοιχα. «Από την ηλικία των τριών-τεσσάρων χρόνων η δασκάλα του σχολείου εξήγησε στα παιδιά την "αληθινή ιστορία" του Αϊ-Βασίλη, ότι ήταν ένας άνθρωπος σημαντικός για τις καλές του πράξεις και ότι σήμερα τον τιμούμε προσφέροντας δώρα ο ένας στον άλλον.Στο σπίτι ακολουθήσαμε την ίδια ρεαλιστική προσέγγιση,διότι πιστεύω ότι είναι πολύ πιο επικίνδυνο να επικρατεί σύγχυση στο παιδικό μυαλό που δέχεται τόσα αντικρουόμενα μηνύματα από τα ΜΜΕ» αναφέρει. Στην ερώτηση, άλλωστε, αν η εν λόγω προσέγγιση κινδυνεύει να περιορίσει την παιδική φαντασία η κυρία Μπλατσούκα-Μπαξεβανίδου είναι κατηγορηματική. «Η παιδική φαντασία είναι τόσο πολύπλευρη και πολυποίκιλη που είναι πραγματικά αδύνατον να περιοριστεί μόνο και μόνο επειδή το παραμύθι του Αϊ-Βασίλη απομυθοποιείται» αντιτείνει.
1. Μην απορρίπτετε την κοσμοθεωρία του παιδιού
Είτε υποστηρίζετε την ύπαρξη του Αϊ-Βασίλη είτε όχι, μην αποπαίρνετε το παιδί αν εκφράζει την... αντίθετη άποψη. Με φράσεις απορριπτικές ή αφορισμούς (π.χ. «αυτά είναι ανοησίες!» ) κινδυνεύετε να πληγώσετε την ευαίσθητη ψυχοσύνθεσή του και να το οδηγήσετε σε αντιδραστικές συμπεριφορές. Συζητήστε το θέμα με ηρεμία, ανοιχτό μυαλό και κατανόηση ώστε το παιδί να νιώσει ασφάλεια να εκφράσει αυτά που νιώθει.
2. Μην πιέζετε το παιδί αν φοβάται τον Αγιο Βασίλη
Μεγάλος αριθμός παιδιών σε ολόκληρο τον κόσμο εκδηλώνουν πανικό μπροστά στην ογκώδη γενειοφόρο φιγούρα και αρνούνται να πλησιάσουν ή να αγγίξουν άτομα μεταμφιεσμένα σε Αγιο Βασίλη. Σε τέτοια περίπτωση μην πιέζετε το παιδί και σεβαστείτε τον φόβο του. Αναλογιστείτε άλλωστε ότι εσείς οι ίδιοι τού έχετε διδάξει να μη δέχεται δώρα ή αγγίγματα από ξένους!
3. Μην ξεχνάτε το «ηθικό δίδαγμα»
Τα μηνύματα που πηγάζουν από το παραμύθι του Αϊ-Βασίλη είναι ωφέλιμα για το παιδί, ανεξάρτητα από τη στάση που θα ακολουθήσετε σχετικά με την ύπαρξη του... ευτραφούς αγίου. Η προσφορά δώρων στον συνάνθρωπο και το δίδαγμα ότι «η καλή συμπεριφορά επιβραβεύεται» είναι χρήσιμα μηνύματα για κάθε παιδί, τα οποία δεν αναιρούνται αν το παραμύθι απομυθοποιηθεί.
ΠΗΓΗ:εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 22-12-2010
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010
Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010
Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010
Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010
Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010
Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010
Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
THE IMPORTANCE OF TEACHING CULTURE
Culture in language learning is not an expendable fifth skill, tacked on, so to speak, to the teaching of speaking, listening, reading, and writing. It is always in the background, right from day one, ready to unsettle the good language learners when they expect it least, making evident the limitations of their hard-won communicative competence, challenging their ability to make sense of the world around them. (Kramsch, 1993: 1)
Culture and communication are inseparable because culture not only dictates who talks to whom, about what, and how the communication proceeds, it also helps to determine how people encode messages, the meanings they have for messages, and the conditions and circumstances under which various messages may or may not be sent, noticed, or interpreted... Culture...is the foundation of communication.
The spiritual traits and the structure of the language of a people are so intimately blended that, given either of the two, one should be able to derive the other from it to the fullest extent…Language is the outward manifestation of the spirit of people: their language is their spirit, and their spirit is their language; it is difficult to imagine any two things more identical (Humboldt, 1907, cited in Salzmann, 1998: 39).
Before venturing into unknown territories (Grove, 1982), learners must first become conversant with what it means to be part of a culture, their own culture. By exploring their own culture, i.e., by discussing the very values, expectations, traditions, customs, and rituals they unconsciously take part in, they are ready to reflect upon the values, expectations, and traditions of others ‘with a higher degree of intellectual objectivity’ (Straub, 1999). Depending on the age and level of the learners, this task can take many forms. For example, young beginners or intermediate students should be given the opportunity to enjoy certain activities that are part of their own tradition, such as national sports, social festivities, or songs, before setting about exploring those of the target culture. Here, we will only be concerned with the latter. ‘Beginning foreign language students want to feel, touch, smell, and see the foreign peoples and not just hear their language’ (Peck, 1998). At any rate, the foreign language classroom should become a ‘cultural island’ (Kramsch, 1993; Singhal, 1998; Peck, 1998), where the accent will be on ‘cultural experience’ rather than ‘cultural awareness’ (see Byram, Morgan et al., 1994: 55-60). From the first day, teachers are expected to bring in the class posters, pictures, maps, and other realia in order to help students develop ‘a mental image’ of the target culture (Peck, 1998). According to Peck (1998), an effective and stimulating activity is to send students on “cultural errands” (my term)—to supermarkets and department stores—and have them write down the names of imported goods. Moreover, teachers can also invite guest speakers, who will talk about their experiences of the foreign country.
It goes without saying that foreign language teachers should be foreign culture teachers, having the ability to experience and analyse both the home and target cultures (Byram, Morgan et al., 1994: 73). The onus is on them to convey cultural meaning and introduce students to a kind of learning ‘which challenges and modifies their perspective on the world and their cultural identity as members of a given social and national group’
http://radicalpedagogy.icaap.org/content/issue3_3/7-thanasoulas.html
Culture and communication are inseparable because culture not only dictates who talks to whom, about what, and how the communication proceeds, it also helps to determine how people encode messages, the meanings they have for messages, and the conditions and circumstances under which various messages may or may not be sent, noticed, or interpreted... Culture...is the foundation of communication.
The spiritual traits and the structure of the language of a people are so intimately blended that, given either of the two, one should be able to derive the other from it to the fullest extent…Language is the outward manifestation of the spirit of people: their language is their spirit, and their spirit is their language; it is difficult to imagine any two things more identical (Humboldt, 1907, cited in Salzmann, 1998: 39).
Before venturing into unknown territories (Grove, 1982), learners must first become conversant with what it means to be part of a culture, their own culture. By exploring their own culture, i.e., by discussing the very values, expectations, traditions, customs, and rituals they unconsciously take part in, they are ready to reflect upon the values, expectations, and traditions of others ‘with a higher degree of intellectual objectivity’ (Straub, 1999). Depending on the age and level of the learners, this task can take many forms. For example, young beginners or intermediate students should be given the opportunity to enjoy certain activities that are part of their own tradition, such as national sports, social festivities, or songs, before setting about exploring those of the target culture. Here, we will only be concerned with the latter. ‘Beginning foreign language students want to feel, touch, smell, and see the foreign peoples and not just hear their language’ (Peck, 1998). At any rate, the foreign language classroom should become a ‘cultural island’ (Kramsch, 1993; Singhal, 1998; Peck, 1998), where the accent will be on ‘cultural experience’ rather than ‘cultural awareness’ (see Byram, Morgan et al., 1994: 55-60). From the first day, teachers are expected to bring in the class posters, pictures, maps, and other realia in order to help students develop ‘a mental image’ of the target culture (Peck, 1998). According to Peck (1998), an effective and stimulating activity is to send students on “cultural errands” (my term)—to supermarkets and department stores—and have them write down the names of imported goods. Moreover, teachers can also invite guest speakers, who will talk about their experiences of the foreign country.
It goes without saying that foreign language teachers should be foreign culture teachers, having the ability to experience and analyse both the home and target cultures (Byram, Morgan et al., 1994: 73). The onus is on them to convey cultural meaning and introduce students to a kind of learning ‘which challenges and modifies their perspective on the world and their cultural identity as members of a given social and national group’
Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010
Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010
A- HAUNTING- WE - WILL - GO !!!!!!
HALLOWEEN COMING SOON !!!!! 31st OCTOBER 2010
DO SOME SPOOKY ACTIVITIES.....
Spooky Bags
Put various items in bags for the students to feel. Don't let them look in the bag. To make it more Halloweeny, bags could be labeled as "spooky" things; intestines for macaroni, cobwebs for cotton, toenails for artificial nails, maggots for rice, etc. Then have them list as many words as they can to describe the testure of the item. Great for increasing their vocabulary or getting them to a more varied vocabulary in their writing.
AND OF COURSE STORIES AND SONGS ..........
FOR THE YOUNGER
AND THE OLDER
HAVE FUN !!!!!!!!!!!
DO SOME SPOOKY ACTIVITIES.....
- Prepare your students by talking about Halloween and making some Halloween crafts to decorate the classroom and create the appropriate atmosphere to motivate the students by making them enthusiastic about it.
- Teach them words such as "ghost", "witch", "Jack-o'-lantern",etc. in context by handing out worksheets such as Word Search, Crosswords,etc. A useful source is the following site : http://www.theteacherscorner.net/printable-worksheets/
- Here are some craft ideas
- Use old magazines to cut out different body parts and create a FRANKENSTEIN !!
- Alternatively, the older students can work on a SKELETON ! They can use post-its to name the bones.
- Riddles can be given to older students to solve, such as :
Ghost Riddles
Ghost Riddles...solve these and then create some of your own to stump your classmates!
1. What kind of music do ghosts like?
2. Why did the ghost take his family on an elevator ride every day?
3. What do ghosts do when they want to start up a computer?
4. How did the ghost do at the comedy club?
5. What do you call a website for ghosts?
6. What is Casper's favorite sticky treat?
7. Where do baby ghosts come from?
8. Why did the ghost go to the doctor?
9. What would you get if you crossed a cocker spaniel, a French poodle, and a ghost?
10. Who protects the shores where spirits live?
11. What did the papa ghost say to his ghostly children?
12. What is a ghost's favorite direction?
13. Why couldn't the ghost ride the bus?
14. Why did the ghost rush home from school?
15. Why did the police officer arrest the ghost?
16. What do young ghosts call their moms and dads?
17. Where do little ghosts learn to yell "BOO!"?
18. Why are ghosts like newspaper?
Ghost Riddles Answers:
1. Rhythm and boos.
2. To raise their spirits.
3. They boo-t it up!
4. He was a dead-knockout.
5. Bahoo or Yaboo!
6. Boo-ble gum.
7. Boo Genes.
8. To get a booster shot.
9. A cocker-poodle-boo!
10. The Ghost Guard.
11. Fasten your sheet belt.
12. Horror-zontal.
13. Because he didn't have exact chains.
14. To watch an afterghoul special on TV.
15. Because he didn't have a haunting license.
16. Transparent.
17. In noisery school.
18. Because they appear in sheets. - Create a story using Halloween characters such as a ghost and a spider....The students can draw the characters and act it out .
Put various items in bags for the students to feel. Don't let them look in the bag. To make it more Halloweeny, bags could be labeled as "spooky" things; intestines for macaroni, cobwebs for cotton, toenails for artificial nails, maggots for rice, etc. Then have them list as many words as they can to describe the testure of the item. Great for increasing their vocabulary or getting them to a more varied vocabulary in their writing.
AND OF COURSE STORIES AND SONGS ..........
FOR THE YOUNGER
AND THE OLDER
HAVE FUN !!!!!!!!!!!
Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010
TEACHING THE ALPHABET IN CONTEXT
Research has shown that the children learn the alphabet letters and sounds more successfully if they are associated with a picture or visual image. Each letter has a craft follow-up activity related to it for the purpose of incorporating this for visual learners.
.jpg)
.jpg)
And a great idea to get feedback to see whether your students can really sort out the letters taught is the
All you need is a muffin tin and some magnetic letters!
Have fun with your students and make their first lessons as memorable as possible. The "clue" is that they must learn to "discover" language for themselves and furthermore to LOVE it!
Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010
BACK TO SCHOOL BULLETIN BOARD IDEAS
1. Back to School Balloons!
- Each student receives a paper plate that he/she can decorate as they wish. You can provide paint, crayons, stickers, glitter, pencil crayons, markers, tissue paper and glue, or whatever you have at your disposal.
- While the children are creating their "balloons", you can add lengths of yarn to the bulletin board (using thumb tacks). These lengths of yarn will become the balloon strings.
- When all is complete, you can attach the paper plate balloons to the bulletin board and voila ... a big bunch of back to school balloons!
2. Welcome Students!
- Each student receives a paper plate that he/she will draw, paint or glue a self portrait on. You can provide paint, crayons, stickers, glitter, pencil crayons, markers, tissue paper and glue, or whatever you have at your disposal. Hair can be added by using construction paper or bits of yarn.
- When every paper plate face is complete, they can all be added to your bulletin board for a wonderful display.
3. Make a Handprint Tree!
- Each student traces their hands onto construction paper.
- The construction paper hands are cut out using safety scissors and the children write their names on their handprints. (You might have them decorate further with markers or crayons).
- On the bulletin board, attach a tree trunk which has been cut out of construction paper or brown craft paper (or you can paint a tree trunk onto the bulletin board).
- The handprints can be attached to the tree trunk as leaves. Some can even be added to the "ground" to show leaves falling in autumn!
4. Wild, Wacky Cylinders!
- Each student receives a paper tube from toilet tissue or paper towel roll.
- Students can decorate their tube as they wish. You can provide paint, crayons, stickers, glitter, pencil crayons, markers, tissue paper and glue, or whatever you have at your disposal.
- Once the tubes are decorated, attach them as a fantastic border around your bulletin board.
- Inside the cylinder border, you can create wild and wacky shapes with even more decorated tubes!
5. Sunflower Magic!
- On your bulletin board, attach a large circle cut from yellow construction paper. You might instead wish to cover your board with craft paper and paint a yellow circle on the paper.
- Next, attach yellow construction or crepe paper pieces all around the circle to create the sunflower petals.
- Each of your student can help to create the sunflower by gluing real sunflower seeds to the center of the yellow sunflower!
USE BULLETIN BOARDS !!
Bulletin Board Ideas... |  |
| and the title will be something like "Falling into 5th Grade". My winter bulletin board is rolling hills of snow with snowmen, snowflakes and student photos, and the title is "All flakes welcome!" I have found that students enjoy seeing their work/projects hanging up. This seems to create a sense of community and pride in the classroom. Most of my bulletin boards have student work | |
I have one board that focuses on a character value, such as respect, responsibility, cooperation, etc. and this changes as the theme changes. I hope this helps...Good luck!
Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010
INTRODUCING THE LANGUAGE
What a better way to introduce the language and its origin to the students than crafts? You can make the British flag using the following pattern with beads or paper.
You can find more crafts at : http://www.dltk-kids.com/world/england/index.htm
Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010
WELCOME BACK TO SCHOOL CRAFTS
You can also have the students trace their feet and hands on A3 size paper and then add a body and a head. A great idea for welcome posters and introducing themselves at
CHOOSING THE PROPER COURSEBOOK
ASK YOURSELVES ...........
- Is the layout and design user-friendly for both teacher & student?
- Is the material well organized topically and grammatically?
- Are the topics engaging and interesting?
- Does the book sufficiently cover all four skills? Is the coverage balanced?
- Does the material get progressively more difficult and is this progression clear and functional for use in your class?
- Are the topics cognitively challenging for the age level you will be teaching?
- Does the book re-enter taught material such as vocabulary, grammar, and skills throughout the book to facilitate real internalization?
- Is there a practice book? Can it be used for homework, in class only, or both? Do the exercises in the practice book build upon what is covered in the course book or do they just act as fillers to the program?
- What components are included in the program i.e. are there CDs with games, tests and/or interactive reading passages and questions. Do these cost extra?
- Will you be using supplementary books along with the course book and how many weekly hours do you have to teach this class?
- Can the book easily act as a reference for students and not function wholly as a teacher-centered course?
- Does the book provide opportunities for learner- strategy-instruction which is much needed in Bagrut preparation courses?
Teacher's Guide Analysis
- A TEACHER'S GUIDE should outline the rationale and methodology of the program. This can help you decide if it is in sync with your own style of methodology or not.
- A TEACHER'S GUIDE should clearly use step by step induction and modeling of the process taught in the course book to facilitate implementation of the activities.
- TEACHER'S GUIDES ideally should have additional ideas for extra and/or alternative activities and additional materials for the teacher to complement the program.
And finally…
Checklist:
- Do I agree with the rationale?
- Do I like what I see (layout, design)?
- Do I understand the goals, the process?
- Can I easily implement the activities and tasks in the classroom?
- Is there enough scaffolding in the process to achieve the designated goals? For example: contextualized grammar exercises of different levels of difficulty, scaffolded writing tasks, varied text types, scaffolded reading practice (phonics), layout, format, level of interest, reliability.
- Will my pupils get a sense of enjoyment/achievement/challenge with this course book?
- Can I easily monitor my pupils' achievements and thus chart the success/failure of the program?
- Can I see myself getting up in the morning to work with this course book day in and day out?
- Choose a number of course books for the same target audience.
- Critique these books according to your list of criteria. Score them on a scale from 1-10.
- Modify your list of criteria as needed.
Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
ICEBREAKERS
 | Divide the students into groups of 10 to 20, depending on the difficulty level you want. The more students in a group, the higher the level of difficulty. Give directions for the "data", groups are to "process" themselves. The more creative the "data" the more fun the "processing." Give prizes to the group who is the first to correctly process their data. Several rounds can be played in a short amount of time, depending on the size of the groups.
|
Knots of People
| Divide the group into teams of 8 to 12 members. Have each person join right hands with another person in the group, but it has to be someone who is NOT standing immediately to the left or right. Then have each person join left hands with another person in the group, but it has to be someone who is NOT standing immediately to the left or right and someone other than before.Now the groups have to untangle themselves without letting go of hands. They may have to loosen their grips a little to allow for twisting and turning. They may have to step over or under other people. The first group to untangle their knot is the winner. SPECIAL NOTE: There are four possible solutions to the knot.
|
| For this activity you will need one sticky note per person. On each note write the name of a celebrity, political figure, cartoon character, book character, etc. You can choose one category or mix them up. Use a different person for each note.Place a sticky note on the back (or forehead) of each participant. The participants are to figure out who they are, but can only do so in the following manner. Find a partner and read each other's sticky notes. You may ask the other person three questions to which there are yes or no answers. Once your questions have been asked and answered, make a guess as to your identity. If you are correct, move the sticky note to your chest and you become a "consultant" who gives clues to those still trying to figure out their identities. If you are not correct, find a new partner and repeat the process. SPECIAL NOTE: Be sure to choose characters that are appropriate to the age of the participants to avoid "generation gap frustration."
|
| There is some preparation for this activity. On a slip of paper, write the name of an animal that makes an obvious noise. Create five to ten slips for each animal.Give each participant a slip of paper, but tell them to keep their animal a secret. The participants are to find the rest of their kind, but there is no talking. So how do they find the others? They have to make the noise of the animal. Once two of the same kind have found each other, they stay together to find more. Continue until all of the like animals have created one big group. | ||
| Use Animal Scramble, but add a hint of danger by planting a couple of danger animals who if incorrectly approached can take you out of the game ( snake, lion, tiger, etc). The last survivor of non-dangerous animals is winner (Non-dangerous animals need to gather say 4 of a kind to be safe in a pack; they can even fake being a dangerous animal but cannot take out anyone - someone catches onto this and the fun begins!)Clever catch
|
Two Truths and a Lie 
Ask all players to arrange themselves in a circle. Instruct each player to think of three statements about themselves. Two must be true statements, and one must be false. For each person, he or she shares the three statements (in any order) to the group. The goal of the icebreaker game is to determine which statement is false. The group votes on which one they feel is a lie, and at the end of each round, the person reveals which one was the lie.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)